Η ζωή με το ηλεκτρονικό τσιγάρο

Είναι το μόνο καταναλωτικό προϊόν που θριαμβεύει στην Ελλάδα της κρίσης. Υστερα απο μια εβδομάδα δοκιμής, βγάλαμε τα πρώτα συμπεράσματα.
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος



Υπάρχουν και πιο έξυπνα πράγματα να κάνεις στον εαυτό σου από το να καπνίζεις ένα πακέτο ημερησίως. Πρόχειρα παραδείγματα: να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο, να βάζεις το χέρι σου στον φούρνο, να διασχίζεις πεζός την Αττική Οδό με δεμένα τα μάτια, να ακούς δυνατά στα ακουστικά μια long play ομιλία του Αδωνι Γεωργιάδη ανεβάζοντας σταδιακά την ένταση. Αλλά για κάποιο λόγο, καπνίζεις. Το ερώτημα είναι τι κάνεις όταν αποφασίσεις πως θέλεις να το κόψεις και μάλιστα πολύ νωρίτερα από το 2231, όταν θα έχουμε ξεμπερδέψει απ’ όλα αυτά.

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες καπνιστών. Κάποιοι είναι δυνατοί και αισθάνονται πως μπορούν να το κόψουν όποτε θέλουν. Κάποιοι άλλοι απλά δεν θέλουν. Κάποιοι άλλοι ζούνε σε μια μονίμως μπερδεμένη κατάσταση: Από τη μια σκέφτονται τα πνευμόνια τους και ανατριχιάζουν στην ιδέα του τι κάνουν στον οργανισμό τους, απο την άλλη, για να ξεπεράσουν την εικόνα των μαυρισμένων πνευμονιών τους, ανάβουν ένα τσιγάρο, όπως έκαναν κάθε φορά που συνέβαινε κάτι.

Αναβουν ενα τσιγάρο όπως έκαναν στη σκοπιά, όπως έκαναν όταν άκουγαν ένα ωραίο τραγούδι, όπως έκαναν όταν πιέζονταν από τη δουλειά, όπως έκαναν όταν χαλάρωναν από τη δουλειά, όπως έκαναν όταν απολάμβαναν ένα ποτό, όπως έκαναν όταν έπιναν ένα ποτό παραπάνω, όπως έκαναν όταν έβλεπαν μια ωραία ταινία, όπως έκαναν γενικά κάθε καλή, κακή, μέτρια και αδιάφορη στιγμή της ζωής τους για χρόνια. Η σχέση αυτού του καπνιστή με το τσιγάρο του, είναι η χαρά του σαδομαζοχιστή: Το τσιγάρο σε ταπεινώνει με τη δύναμη του και εσύ απλά το ανέχεσαι, μπλεγμένος σε ένα ξεκάθαρο «σύνδρομο της Στοκχόλμης». Αγαπάς αυτόν που σε κρατάει όμηρο. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει όλο αυτό. Μπορεί να διαφωνεί ο κινηματογράφος, η Σκάρλετ, ο Τομ Γουέιτς και ο Ιγκι Ποπ, o Μπιλ Χικς όλα τα τσιγάρα που έχουν ανάψει με απαράμιλλο στιλ στο Mad Men, γενικά όλοι αυτοί οι cool τύποι που καπνίζουν τόσο κινηματογραφικά, αλλά ας διαφωνούν. Κάποια στιγμή, πρέπει να σταματήσει.

Την προηγούμενη εβδομάδα αγόρασα ηλεκτρονικό τσιγάρο. Στο μαγαζί, υπήρχαν άλλοι 10 υποψήφιοι αγοραστές. Οσο περίμενα ήρθαν άλλοι 7 για να αγοράσουν ανταλλακτικά για το αγορασμένο την προηγούμενη εβδομάδα ηλεκτρονικό τσιγάρο τους. Οι 10 έγιναν 9, όταν ακούστηκε η φράση «πιθανότατα θα παχύνετε αν το κόψετε». Μια κοπέλα προτίμησε μια ζωή με νικοτίνη και λεπτή σιλουέτα από μια ενδεχομένως πιο παχουλή υγεία. Λίγες μέρες μετά, σε ένα μπαρ στο κέντρο της Αθήνας, δεν ήταν λίγοι αυτοί που έμοιαζε να ρουφάνε το στιλό τους. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο μοιάζει να είναι παντού. Μόδα ή αποτελεσματική λύση;

Πρώτα η εικόνα: Δεν μοιάζει με τσιγάρο. Είναι κάπως σαν ένα μεγάλο στυλό, μαύρο, με ένα επιστόμιο. Είναι σχετικά βαρύ και μπορείς να τοποθετήσεις μέσα του νικοτίνη σε διάφορες δόσεις. Η νικοτίνη μπαίνει είτε με κάψουλα είτε με ένα υγρό που μουλιάζει ένα ειδικό σφουγγάρι. Όταν εισπνέεις, παίρνεις μόνο τη νικοτίνη, αποφεύγεις την πίσσα και το χαρτί και ένας ατμός δημιουργείται ως ψευδαίσθηση κανονικού τσιγάρου. Χρειάζεται φόρτιση και κάπως έτσι κάθε βράδυ, μαζί με το κινητό, φορτίζεις και το τσιγάρο σου. Γελοίο αλλά πρακτικό. Το ερώτημα όμως δεν έχει να κάνει με το στυλ, έχει να κάνει με το αν δουλεύει.

Είναι νωρίς ακόμα, λίγες μέρες χρήσης και αρκετά περίεργα βλέμματα στον δρόμο, όταν κάποιος παρατηρεί να βγαίνει ατμός από το στυλό σου δεν μπορούν να βγάλουν χρήσιμα συμπέρασμα. Αλλά ως ένα βαθμό δουλεύει από την άποψη πως παίρνεις μια γενναία ποσότητα νικοτίνης, χωρίς την πίσσα και το χαρτί. Νιώθεις γελοίος όταν κυκλοφορείς με ένα ματσούκι στο στόμα, αλλά τα ρούχα σου δεν μυρίζουν. Και ξυπνάς όλο και πιο καθαρός, τα ρούχα σου, η αναπνοή σου, και ίσως σε λίγο και καιρό και πνευμόνια σου;

Τα ερωτήματα είναι πολλά: Μήπως γλιτώνοντας τα ενδιάμεσα ανόητα τσιγάρα που έκανες από κεκτημένη ταχύτητα, παίρνεις περισσότερη ποσότητα νικοτίνης; Μήπως το γεγονός ότι είναι βολικό και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις σε κλειστό χώρο, σε κάνει να παίρνεις μεγαλύτερη ποσότητα νικοτίνης καθημερινά; Μήπως η εικόνα είναι λίγο γελοία; Και οικονομικά, συμφέρει; Ένα πακέτο ηλεκτρονικού τσιγάρου κοστίζει γύρω στα 60 ευρώ και σχεδόν κάθε δυο εβδομάδες χρειάζεται ανταλλακτικά που κοστίζουν περίπου 6 ευρώ. Μπορεί η μποέμικη προσέγγιση του τσιγάρου να κάνει πολλούς καπνιστές να λένε «δεν το κόβω για τα χρήματα», αλλά στις μέρες μας, όλα είναι κρίση. Και ίσως και σε αυτή οφείλεται η μόδα.

Πριν από λίγα χρόνια, για την ακρίβεια τον Ιούνιο του 2009, όταν τα προβλήματα της Ελλάδας ήταν αν θα εφαρμοστεί τελικά ο αντικαπνιστικός νόμος του Δημήτρη Αβραμόπουλου, για τις ανάγκες ενός ρεπορτάζ για το BHMagazino, είχα μιλήσει με την Χριστίνα Γκράτζιου, διευθύντρια του Ειδικού Ιατρείου Διακοπής Καπνίσματος του Ευγενίδειου Θεραπευτηρίου. Με εξαίρεση τα ειδωμένα ως σουρεαλιστικά πλέον ευχολόγια όλων όσων είχαν μιλήσει στο ρεπορτάζ για την επιτυχία του αντικαπνιστικού νόμου, τα λόγια της ήταν σημαντικά: «Το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσει ένας καπνιστής που θέλει να το κόψει είναι πως είναι άρρωστος. Είναι εθισμένος. Δεν είναι εύκολο να κόψεις το κάπνισμα, είναι μια δύσκολη προσωπική μάχη. Θέλει πειθαρχία, υποκατάστατα και βοήθεια. Το σημαντικό είναι να παρθεί η απόφαση. Μετά, συζητάμε για την θεραπεία». Η συγκεκριμένη θεραπεία είχε να κάνει με χάπια και ψυχολογική υποστήριξη. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση, αλλά η χημεία σε κάποιες ποσότητες μπορεί να σου κάνει περισσότερο κακό απ’ ότι καλό, όπως κατέληξε και κάποιος που έχει δοκιμάσει πολλά χημικά για να κόψει το τσιγάρο.

Στην περίπτωση μου δεν έχει κοπεί. Εχει σίγουρα μειωθεί σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν άλλοι χρήστες που το έχουν κόψει ολοκληρωτικά, ντοπάροντας όμως τον εαυτό τους με τεράστιες ποσότητες νικοτίνης. Ολο και πιο συχνά βλέπω στον δρόμο, στο γραφείο, στη δουλειά ηλεκτρονικά τσιγάρα. Μέχρι και ειδικά μαγαζιά ανοίγουν στο κέντρο της Αθήνας, της ίδια Αθήνας που βλέπει τα μαγαζιά της να κλείνουν καθημερινά.

Το ερώτημα όμως δεν είναι η μόδα, αλλά η απόφαση. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι ένα αρκετά βολικό υποκατάστατο. Στην πραγματικότητα είναι καταδικασμένο να γεμίσει σκόνη, αφόρτιστο σε ένα συρτάρι, εκτός αν ο καπνιστής πάρει απόφαση να το κόψει. Θα πονέσει, όπως κάθε χωρισμός, ο στερημένος άρρωστος θα περάσει όλα τα στάδια του πένθους, αλλά στο τέλος, προφανώς θα αξίζει τον κόπο, όπως κάθε νίκη απέναντι στην κακή πλευρά του εαυτού σου. O Μαρκ Τουέιν θα διαφωνούσε ίσως λέγοντας κάτι πνευματώδες οπως "δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να κόψεις το τσιγάρο, εγώ το έχω κάνει χιλιάδες φορές" αλλά έχει πεθάνει καιρό τώρα. Από καρδιακή προσβολή.

Πηγή: www.tovima.gr

Αναρτήθηκε απο Άννα (Παλλήνη)