Μεσολόγγι· Μια πελάδα για να ζήσω.
Αν εκφράσεις του τύπου «τόπος μαγικός» σου φαίνονται υπερβολικές, άκου αυτό: Είμαι σε έναν τόπο όπου όταν ο ήλιος ανατέλλει, ένα δευτερόλεπτο αρκεί για να «σπάσει» το βαθύ του μπλε του ουρανού με έντονο πορτοκαλί. Σε ένα μέρος όπου το πράσινο της λιμνοθάλασσας φλερτάρει με το γαλάζιο κι όπου μόνο οι πελάδες έχουν το προνόμιο να το ζουν αυτό καθημερινά. Άντε κι οι ψαράδες. Είμαι στο Μεσολόγγι κι αν θες να ξεφύγεις από τα συνηθισμένα, θα έρθεις μαζί μου!
Η ώρα είναι 06:15 τα ξημερώματα, ημέρα Τρίτη. Πίνω την πρώτη γουλιά καφέ, στο ραδιόφωνο παίζει το «6 am» των Stereo Nova και μένω να αναρωτιέμαι αν ζήλεψε κι αυτό την ομορφιά που έχω μπροστά μου και θέλει να συμβάλει στο τέλειο σκηνικό. Βρίσκομαι στο Μεσολόγγι, 245 χλμ. μακριά από την Αθήνα. Συγκεκριμένα στη λιμνοθάλασσά του και περιμένω με τον Θοδωρή -το φωτογράφο μας- για να «πιάσουμε» τη Στιγμή. Αυτή της ανατολής.
...Έχω ανοιχτό το παράθυρο του αυτοκινήτου και χαζεύω. Αφήνω τις εικόνες να με παρασύρουν και το βλέμμα μου καταλήγει στη χαρακτηριστική πελάδα -σπίτι ψαράδων-, που ήρεμη περιμένει κι αυτή να ξημερώσει. Για λίγο ξεφεύγει το μυαλό μου και σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένη θα ήμουν αν ήταν αυτό το «σπίτι» μου. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή μια αχτίδα ήλιου βάφει τον ουρανό, σαν από λάθος να τον πιτσίλισε με έντονο πορτοκαλί. Φοβάμαι να κλείσω τα μάτια μου, για να μην χάσω λεπτό από το μικρό θαύμα που βιώνω και, πίστεψέ με, δεν είμαι υπερβολική. «Τι ωραία θα ήταν, αν αυτά τα σπίτια ήταν ξενοδοχεία», λέει μια φωνή στο μυαλό μου που πλάθει εικόνες. Ζω την ομορφότερη ανατολή της ζωής μου κι αυτό δεν υπάρχουν λέξεις να στο περιγράψω. Μόνο να το ζήσεις μπορείς.
Ξημέρωμα στη λιμνοθάλασσα
Σαν χαράξει, όλα μοιάζουν να βρίσκουν το ρυθμό τους. Η μεγάλη υδάτινη αγκαλιά του Αιτωλικού και της Κλείσοβας γνωρίζει καλά πως είναι η πρωταγωνίστρια της υπόθεσης. Αποφασίζω να την περπατήσω κατά μήκος. Οι γαΐτες -παραδοσιακές βάρκες- κι οι πελάδες κλέβουν την παράσταση, τα νερά είναι πιο ήρεμα από ποτέ, ο ήλιος πέφτει στο πρόσωπό μου κι εγώ κάνω μια από τις πιο «χρωματιστές» μου βόλτες. Καταλήγω στην παραλία της Τουρλίδας, μελαγχολώ όμως συνειδητοποιώντας πως το καλοκαίρι έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Φαντάζομαι τη βάρκα που θα με περάσει σε ένα από τα δεκάδες νησάκια που πλέουν στο βάθος του ορίζοντα, και συγκεκριμένα στο Βασιλάδι, που με το εκκλησάκι του Αγίου Σώστη και το φάρο, δικαιώνει την περιγραφή που του απέδωσε μια φίλη ως ο «παράδεισος που 5΄ σού είναι αρκετά για να τον διανύσεις».
Πηγή Traveller's Icons
Η Αιτωλοακαρνανία (επίσημη ονομασία: Νομός Αιτωλίας και Ακαρνανίας) είναι ένας από τους πενήντα ένανομούς της Ελλάδας. Βρίσκεται στο δυτικό μέρος της Ελλάδας. Ο νομός είναι μια ένωση της Αιτωλίας και τηςΑκαρνανίας. Πρωτεύουσά της είναι για ιστορικούς λόγους το Μεσολόγγι και μεγαλύτερη πόλη και οικονομικό κέντρο το Αγρίνιο. ΄Αλλες σημαντικές πόλεις είναι η Ναύπακτος, το Αιτωλικό, η Αμφιλοχία, η Βόνιτσα, ο Αστακός και τοΘέρμο. Η περιοχή είναι συνδεδεμένη από το 2004 με την Πελοπόννησο μέσω της γέφυρας Ρίου-Αντιρίου, ενώ συνεχίζει να λειτουργεί, στην ίδια περιοχή, η σύνδεση με πορθμείο (φέρρυ μπωτ). Οι νομοί που την περιβάλλουν είναι αυτοί της Λευκάδας στα βορειοδυτικά, της Άρτας και της Πρέβεζας στα βόρεια, της Ευρυτανίας στα βορειοανατολικά, της Φωκίδας στα ανατολικά και της Αχαΐας στα νότια. Τα σημαντικότερα λιμάνια του νομού είναι τα λιμάνια του Αστακού,της Ναυπάκτου και της Αμφιλοχίας. Είναι ο μεγαλύτερος νομός σε έκταση και έκτος σε πληθυσμό στην Ελλάδα.
Αναρτήθηκε από LiLA London.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου